md_autor

Hej, wpadam tylko powiedzieć, że ze względu na ogromną ilość zaliczeń na studiach rozdział będzie dopiero w sobotę :((. Trzymajcie za mnie kciuki

md_autor

@ dobra_ksiazka  dzięki<3
Reply

dobra_ksiazka

@ md_autor  Powodzenia! 
Reply

md_autor

Hej, wpadam tylko powiedzieć, że ze względu na ogromną ilość zaliczeń na studiach rozdział będzie dopiero w sobotę :((. Trzymajcie za mnie kciuki

md_autor

@ dobra_ksiazka  dzięki<3
Reply

dobra_ksiazka

@ md_autor  Powodzenia! 
Reply

md_autor

"Nie walcz. Uciekaj, kiedy tylko będzie to potrzebne. Jeśli przeżyjesz, wygrałaś. Tak działa Vinshophen. 
          
                    Trzymaj się, Bello i pamiętaj:
          
                    Ziemia nas okłamała."
          
          Rozdział 48, pierwszy rozdział części drugiej "Zalążek" właśnie wszedł.
          
          Zapraszam★◆♣︎

md_autor

Mała niespodzianka! Zamiast kolejnego rozdziału drugiej części właśnie pojawił się Prolog "Zepsutego Miasta"! Nie będę kłamał, czułem się bardzo powerful pisząc prolog po napisaniu całej książki - mogłem stuprocentowo się w niego wczuć i jestem z niego bardzo dumny! 
          
          Mam nadzieję, że wam również przypadnie do gustu i zachęci do czytania <3
          
          Zapraszam!
          
          "Spojrzał w kierunku masywu platynowych ścian, za którymi daleko wznosił się raj. A w nim ona. O ile się nie mylił, niedługo wszystko powinno się zacząć. Niedługo do gry dołączy kolejny pionek.
          
                    Królowa."

md_autor

Wraz z rozdziałem 47 docieramy do końca jakże długiej i pełnej dosłownie wszystkiego części pierwszej "Na kolanach". 
          
          Chciałbym podziękować każdemu, kto choćby kliknął na Zepsute Miasto z ciekawości, za każdy objaw zainteresowania. Sporo przed nami(ale nie tak sporo jak w pierwszej części, spokojnie). 
          
          Co czeka Bellę w części drugiej?
          
          Powiem wam jedno i zapewnie się nie zdziwicie - piekło.

md_autor

"Czarne kłamstwa na jarzębinowych ustach
          
          Które wymawiają obietnice o niebie, a schodzą schodami do piekła
          
          Nigdy nie powiedzą ci, co przemyka między ich palcami
          
          Będą oślepiać cię jaśniejącym uśmiechem, byś nie śpiewał w złych tonacjach
          
          A sami za kulisami swej opery fałszu zajmą się tym, co naprawdę ważne
          
          swoimi czarnymi kłamstwami"
          
          – wiersz "Czarne kłamstwa", Eluoven Midgrick.
          
          Rozdział 47 właśnie dodany. 
          
          Zapraszam!