mdlle_Zehraa

Sizlere yaşanmışlıkla dolu dizeler armağan ediyorum. İçinizde hep bir umut taşıyın ❤️
          	
          	“Sırtımda Ağır Bir Çanta”
          	
          	Küçüktüm.
          	Sırtımda ağır bir çanta vardı.
          	Ama içi kitapla değil, sessizlikle doluydu.
          	O çantada çocukluğum,
          	Saklı cümlelerim ve bir türlü dökülemeyen gözyaşlarım taşınıyordu.
          	
          	Dizlerim hep yaralıydı.
          	Kimse nedenini sormazdı —
          	Çünkü bazı düşüşler sınıfın içinde olurdu.
          	Ve orada, kimse elini uzatmazdı.
          	
          	Kalabalığın ortasında hep uzakta kaldım.
          	Bazı sandalyeler hiç seni kabul etmez,
          	Bazı bakışlar sessizce canını acıtır.
          	Defterlerime isimler yazdım —
          	Ama çoğu silinip gitti,
          	Arkadaş sanılan birkaç gölge gibi.
          	
          	Kendimi anlatamazdım.
          	Kelimeler vardı içimde ama çıkmazlardı.
          	O yüzden sustum.
          	Ama içimde küçük bir kız,
          	Satır aralarına ışık saklamayı hiç bırakmadı.
          	
          	Yıllar geçti.
          	Koşmayı bırakınca durmayı öğrendim.
          	Bir ağacın gölgesinde,
          	Bir kuşun ötüşünde,
          	Bir yaprağın sessizliğinde buldum huzuru.
          	Fotoğraf çekerken yakaladım kendimi.
          	Ve o an fark ettim: ben hâlâ içten gülümseyebiliyordum.
          	
          	Şimdi geçmişe bakıyorum,
          	O ağlayan ama asla pes etmeyen kıza…
          	Sırtındaki çanta hâlâ omzunda belki,
          	Ama içi artık umutla dolu.
          	

mdlle_Zehraa

Sizlere yaşanmışlıkla dolu dizeler armağan ediyorum. İçinizde hep bir umut taşıyın ❤️
          
          “Sırtımda Ağır Bir Çanta”
          
          Küçüktüm.
          Sırtımda ağır bir çanta vardı.
          Ama içi kitapla değil, sessizlikle doluydu.
          O çantada çocukluğum,
          Saklı cümlelerim ve bir türlü dökülemeyen gözyaşlarım taşınıyordu.
          
          Dizlerim hep yaralıydı.
          Kimse nedenini sormazdı —
          Çünkü bazı düşüşler sınıfın içinde olurdu.
          Ve orada, kimse elini uzatmazdı.
          
          Kalabalığın ortasında hep uzakta kaldım.
          Bazı sandalyeler hiç seni kabul etmez,
          Bazı bakışlar sessizce canını acıtır.
          Defterlerime isimler yazdım —
          Ama çoğu silinip gitti,
          Arkadaş sanılan birkaç gölge gibi.
          
          Kendimi anlatamazdım.
          Kelimeler vardı içimde ama çıkmazlardı.
          O yüzden sustum.
          Ama içimde küçük bir kız,
          Satır aralarına ışık saklamayı hiç bırakmadı.
          
          Yıllar geçti.
          Koşmayı bırakınca durmayı öğrendim.
          Bir ağacın gölgesinde,
          Bir kuşun ötüşünde,
          Bir yaprağın sessizliğinde buldum huzuru.
          Fotoğraf çekerken yakaladım kendimi.
          Ve o an fark ettim: ben hâlâ içten gülümseyebiliyordum.
          
          Şimdi geçmişe bakıyorum,
          O ağlayan ama asla pes etmeyen kıza…
          Sırtındaki çanta hâlâ omzunda belki,
          Ama içi artık umutla dolu.
          

mdlle_Zehraa

Yaş kemale erince bir bakıyorsun ki,
          Eskisi kadar takmıyorsun bazı şeyleri.
          Mesela, eskisi kadar özlemiyorsun kimseyi.
          Ve kendine ziyan etmiyorsun geceleri.
          Çaya biraz daha fazla düşkün oluyorsun,
          Ya da kahveyi biraz daha fazla içiyorsun.
          Çünkü artık öğreniyorsun ki, kimse senin gibi ince
          düşünmüyor.
          Kimse kimseye verdiği değeri görmüyor, yani
          Kimse, kimse için ölmüyor.
          Ya da ne bileyim işte, kimse gecenin bir yarısı tatlı uykularını senin için bölmüyor.
          Yani kimse senin gibi üzülmüyor.
          Unutma ki!
          Hangi duyguyu besliyorsan, içinde sadece o büyüyor..
          Hadi artık, lütfen hayatı biraz da kendin için yaşa.
          Çünkü ne gidiyorsa, ömründen gidiyor...
          
          https://youtu.be/0W4wH7lLvIA ♥️

mdlle_Zehraa

Çünkü bazı kadınlar,
          Yanlış yapmak ve yalnız kalmak arasında bir tercih  yaparlar.
          Adamına göre değil,
          Adabına göre.
          Heveslerine göre değil,
          Hislerine göre karar verirler.
          Sahte bir mutluluk yerine,
          Sade bir yalnızlığı tercih ederler.
          İşte bu yüzden bazı kadınlar,
          Sınırlarını kendilerinin çizdiği,
          Gizli ve gizemli bir ülkede yaşarlar.
          Zorunlu olduklarından değil,
          Gururlu olduklarından..