yemin ederim ellerim titriyor. ben liam ile büyüdüm. one direction'ın ne oldugu ögrendigimde dokuz yasındaydım ve aradan gecen on iki senede bu cocuklar benim hayatımın merkezi haline geldi, siz biliyorsunuz. lisede bu hesapta yayımladıgım ilk kitap liam hakkında bilgiler olan bir fanbooktu. onu kafamda hep grup lideri, hep bir baba olarak kodlamıstım. simdi bear babasız kaldı, biz onsuz kaldık bununla nasıl bas edebilecegimi bunun gerçekliğini nasıl sindirip de kabul edecegimi bilmiyorum. çocukluğumun cok bariz, büyük bir parcası kesip atıldı sanki. senelerdir bir arada görmeyi istedigim cocukları belki de cenazede birlikte görücem. her sey o kadar agır ki. seni cok seviyorum lima, her zaman genc kalacaksın. huzurla uyu.