Âdile

" belki bir gün kalbimi yormayan birine denk gelirim diye yaşıyorum.." 

Cahit Zarifoğlu'nun 
          "Gönlümün yükünü kaldıramıyorum." dediği yerdeyim

Gittiğin günün üzerinden aylar geçti fakat doğrulamadım.
          Birazda suç bende gibi;
          Sen yokken bile seni 
          Kurguladım, oynadım.
          Şimdide geniş bir şekilde bakınca zamana,
          Kendime zulüm etmişim aslında. Sen beni
          Bir çırpıda silebilecek kadar cesursun da,
          Ben hala adımlarını sayarım...

واني يا اللُّه قد وليتك كل مافي قلبي ...
          
          Ve ben Allah'ım.. kalbimde olan her şeyi sana emanet ettim..

Eski bir radyoda 
          Eskimeyen sesiyle 
          Eskimeyen bir şarkıda
          "Benzemez kimse sana tavrına hayran olayım" diyordu Müzeyyen Senar.
          Daha ne desindi..

'Bir an geliyor, bir şeyler kırılıyor insanın içinde, bir şeyler yıkılıyor, bir enkaz altında kalıyor, gece çöküyor içinin en kuytu kentine.
          
          Sonra ne oluyor biliyor musun ? " Hadi kalk ölüme gidiyoruz" dese, ellerini uzatıp, kocaman bir tebessümle gideceğin insan, hiç oluyor. Hiçbir dilde telaffuzu bulunamayan bir hiç.
          
          
          Düşüncelerinin vazgeçilmezi, sana kıyılarda boğulmayı öğretiyor. Dahası var mı? Dahası yok.
          
          Sonra,Sonra işte
          
          Kırık bir uçurtmanın hüzünü yerleşiyor zihinine. Tarifi mümkün olmayan uzun geceler eşlik ediyor sana. Uykunun eksikliği artık pek de bir şey ifade etmiyor senin için. Kâğıtlara sığdıramadığın, en hisli şâirlerin bile yazamadığı, şarkıların yanında anlamsız kaldığı, o duyguların;
          
          Yıldızsız geceler, harap olmuş bir şehir ve birde menzili belirsiz kırık dökük yorgunluklar kalıyor sana, Kala Kala. 
          Ve ne kadar haketmediğini düşünsen de, onsuz geçen her gecen, kimsesiz bir çocuğun kışına dönüyor. 
          Gözlerini usluca kapatıp, zaman dileniyorsun rüyâlarından, bir avuç zaman. 

"".... Hissettiği kadar var olmuş insan..kalbi attığı kadar sever,uzanıp ta tutunabildiği kadar dayanırmış.Gerçekte görünenin ötesinde bir çizgi üzerinde var olur ve O yollar üzerinde köprüler kurarmış....Ve Aşkı; Gözlerin görmediĝi bir yürekte, ellerin dokunamadığı bir gönülde, iki kalbin tam ortasında yaşarmış.
          
          
          
          
          
          
          .........
          

insanın kalbi ne kadar kırılmışsa,
          __küsmeyi bulmuş 
          Bakmış affedemiyor 
          __ susmayı bulmuş ..

Herkes farklı şekilde tüketiyor hayatını.
          Kimi Doĝru insanı beklerken, Kimi yanlış insana katlanırken.. Ve Herkes bir şeyin bedelini ödüyor, Bazen seçimlerinin Ve Bazen de  seçemediklerinin..

Göĝs Kafesime Hapis Cümleler acıtıyor canımı
          Telaşını yitirmiş gözlerim 
          Ellerim kış ülkesi artık...
          senin yüzün asılmasın diye Ben ne kelimeler astım içimde, söyliyemedim 
          .
          .
          Ay'sız gecelerde oturup
          Ay'ın güzelliĝini anlatmak gibiydi
          YARSIZ gecelerde YAR'E şiirler yazmak 
          .
          .
          Azar azar gidiyorum 
          Önce rüyalarından
          Sonra dünyandan 
          Bir bir eksiliyorum
          Önce gönlünden sonra ömründen.
          Gayri ne sen üzül ne ben acı çekeyim 
          Ecel deĝil ki bu bir anda göçeyim 
          Sabıret sevgili ansızın deĝil ama
          Bir gün hayatından kayıbolur giderim
          Ruhun duymaz gönlün kırılmaz senin...//