melankomik
özel olduğumu hissettiğim her an büyük bir hayal kırıklığıyla bana geri dönüyor kendimi daha çirkin ve daha değersiz hissetmemiştim gerçek hayat her seferinde kafamda kurduğum dünyanın sahteliğini yüzüme vuruyor kendimi sevdiğimi düşünürken sadece kendimi kandırıyormuşum kendimin en büyük düşmanı benim en büyük öfkem de benim en çok nefret eden de benim beni sevdiğini söylemiştin ama kendime olan nefretimin dışa vurumunu yüzümde görünce arkana bakmadan kaçtın seni önemsemiyormuş gibi davranırken basit bir hareketin bile beni yıkmaya yetti keşke sen olsaydım