Ben sende önce gitmek isterim.Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zanediyorsun ben zannetmiyorum iyisimi beni yaktırırsın odanda ocağın üstüne koyarsın içinde bir kavanozla, kavanoz camdan olsun şeffaf, beyaz camdan olsun ki içinde beni görebilesin, fedakarlığımı anlıyorsun vazgeçtim toprak olmaktan, vazgeçtim çiçek olmaktan senin yanında kalabilmek için, ve toz oluyorum, yaşıyorum senin yanında sonra sende ölünce kavanozuma gelirsin orda beraber yaşarız külümün içinde külün taki savurup bir yelenin yağut vefasız bir torun bizi ordan atana kadar ama biz ama biz o zamana kadar o kadar karışacazki birbirimize atıldığımız cöplükte bile zerrelerimiz yan yana düşecek toprağa beraber dalacağız ve bir gün yabani bir çiçek bu toprak parçasında nemlenip filizlenirse sapında muhakkak iki çiçek açacak biri sen biri ben