Kaç gece uykum olmadığı halde yatağa girdim, rüyamda görürüm umuduyla , kim bilir. Şanslıydım , bazı geceler gördüm de . Keşke rüyalarımın fotoğrafını çekebilseydim . Birkaç fotoğrafımız olurdu hiç değilse el ele.
İnsan birini çok sevince onun adındaki marketi , fırını hatta eczaneyi bile daha çok seviyor.Insan birini unutmak istemeyince her yerde onun adını görüyor; tabelalarda , plakalarda , kitaplarda ...Onun adının olduğu ne varsa güzelleşiyor sanki , sevilmesi gereken bir hal alıyor.Sonra her şey ona benzemeye başlıyor.Baktığı herkes , gördüğü her yüz ... Duyduğu her sesi onun sesi sanıyor..