Bulimia to nie długowłosa, ładna dziewczyna pochylająca się nad sedesem, o pięknej twarzy. To bufiasta, nieszczęśliwa twarz z wymiocinami kapiącymi z jej brody i pieprzone krwawienie z nosa. Anoreksja to nie szczupła figura, nieśmiałe odmawianie ciastka. To włosy rosnące na całym twoim zziębłym, niedożywionym ciele. Depresja to nie jest modelka z rozmazanym tuszem do rzęs, wpatrująca się w zachód słońca. Jest wpatrzona w pieprzony sufit o 4 rano z piekącymi oczami, ponieważ nie może nawet znaleźć motywacji, aby je zamknąć. Samookaleczanie to nie są piękni chłopcy, całujący ręce i mówiący, że nadal jesteś piękna. To paskudne blizny, kurwa, będą tam na zawsze.Ataki paniki to nie jest chowanie twarzy w pierś ukochanego i słyszenie po tym wszystkim, że wszystko będzie w porządku. Wtedy nie ma się kontroli, czuje się jakby powietrze zostało ci odebrane. Choroby psychiczne nie są piękne. Nie sprawiają, że jesteś wyjątkowy i nie sprawiają, że ludzie nagle dbają o ciebie. Choroby to potwory, które niszczą życie.

Jestem wariatką. Dosłownie i w przenośni. I tylko pisanie sprawia, że zapominam o tym. Tylko pisanie daje mi uczucie bycia ponad tym.
Dziękuję, pisanie.