On uncu ayın on altısıymış doğum günü, sene 1980...
Bayraklının Muhittin Erener Mahallesinde başlamış annesine ağrılar vermeye, zor yetiştirmişler Karşıyaka Devlet Hastanesine...
Ve başlamış hayatı, ilk ağlama seansıyla bu güzel şehirde.
Zaman geçmiş ilk söz, ilk adım, ilk sevinç ve ilk gözyaşı gelmiş sırasıyla...
İlkokul, ortaokul, lise ve büyümüş zamanla yavaş yavaş, aheste aheste...
Sonra bir gün lise yıllarının 2. senesinde, dinlerken bir radyoyu demiş ki kendi kendine; sen neden olmayasın oradaki sunucular gibi?
Ve başlamış kapı kapı gezmeye 'bana da öğretin bu işi' diye.
Merhabalarından ve kısa bir karşılamadan sonra üzgünüz demiş hepsi...
Deneyimsiz olmuyormuş bu işler. 
Çocuk aklıyla sormuş kendine, denemeden nasıl deneyim kazanacağım peki?
Neyse velhasıl bulmuş bir yolunu ve başlamış bu yola baş koymaya Kasım 1995 de.
İlginç isimler bulmuş programına 2000 yılına kadar; Renkli kalemler, gecenin sihirli lambası vesaire vesaire...
Ve en son 2000 yılında Ömer Köroğlu ile Vesaire deyip başlamış sizleri ve kendini bu zamandan geçmişe götürmeye...
Her hikâyeyi şarkı gibi yapıp tekrar tekrar dinlemek istemiş dinleyenler ondan yıllarca... 
O günden beri; Karanlıkta söylemiş içindekileri hikâyelere ekleyerek.
Eşlik etmişsin sende ona karanlık odanda, yolda arabanda, bir hastane odasında, gece nöbetinde veya çalıştığın fabrikada.
Sonra karşılaşma zamanı gelmiş dinleyenlerle...
Türkiye nin ilk ve tek duygusal stand-up ı ile gösteriler başlamış ve bu kez sahnede anlatmış içindekileri, gözlerine baka baka.
Zaman geçmiş ve önce İzmir de sonra da yavaş yavaş bu güzel ülkemde Ömer Köroğlu hikayeci olarak bilinir olmuş.
Şimdiler de İzmir de 107.9 Radyo Pause da devam ediyor Vesaire...
Eee o boşuna mı dedi o yıllarca, Sen ve Ben, Gerisi Vesaire diye.