Ah manolya,
Umarsız sevdaların ilmeğinde sığınırım sana
Renginden huzur ister yürek sızılarım
Elimde sararmış sayfalarla
Kırık kalemimin ucundan şahlanırım...
Gövdendir o an sırtımı okşayan
Ben hissinle olmazları yazarım...
Ah manolya,
Hüzünlerin asi çığlığı
Haydi, yeni bir masal yarat
İçinde bir küçük kız bir de uçurtması olsun
Kuyruğu yükseldikçe değsin saçlarıma
İçtiği maviyi akıtsın ruhuma
Biraz özgürlük biraz emanet çalsın yarınlarıma...
Ah manolya düş kokulu çiçek
Yeniden kendime döndür beni
Yenilendir bu bahar
Geride bıraktığım her ne varsa
Kokunla yok et bir anda...
Ah manolya, ah...
Rüyaların sessiz dokunuşu
Aç haydi, korkma aç
Tut beni hayata...