İyi veya kötü hissetmiyorum. Bir süre önce hissetmeyi de düşünmeyi de bıraktım. Sadece yaşıyorum.

   Yaşamak için çabalamalı mıyım? 
   Peki neden?
   Neden yarını görmek için biraz daha istekli olmalıyım? 

   Dün ve bugünün böyleyken yarının için nasıl umut besleyebilirsin? Unutma, nasıl yarın senin geleceğin ise dün ve bugün de hayatındır. Kimliğin. Onları atamazsın, atamayız öyle değil mi..?

   Daha boktan zamanlar için neden çabalamalıyım ki? Neden umutlanmalıyım? Bu hayata ve dünyaya dair bütün umutlarım öldü benim. " Ben umutsuz vakayım. " Ne kadar mecazlarla dolu da olsa gerçek olan da bu.
   Bana ayrılan sürenin sonuna gelmeyi bekliyorum, sadece yaşıyorum.