meruem for everyone

Bu hayatta sakarlıklarım ve şanssızlıklarım pi sayısı gibiler. Fazla büyük değil fakat sonsuz...

Benim için değerli olan ve bu zamana kadar yanımda olan her insanla tanıştığım için çok şanslıyım. Hayatımın ufacık anlarını peri masalına çevirdikleri için binlerce kez onlara teşekkür ediyorum
          ~ rapunzelim~
          ~ ayçiçeğim~
          ~ çirkef kraliçem~
          ~ uzaylı küçük kardeşim~

Biliyormusun küçük kelebeğim? Belki de dünya sandığım kadar kötü bir yer değildir. Belki de tanıştığım o kötü insanlar, bana çektirdikleri o acılar, döktüğüm her damla göz yaşı; bugün sevdiğim ve değer verdiğim insanların kıymetini daha çok bilmem içinmiş. Beni mutlu ettikleri, bana huzur verdikleri hiçbir anı unutmamamı sağlamak içinmiş. İşte tam olarak bu nedenden dolayı beni arkamdan hançerleyip yere düşmeme neden olan herkese sonsuz teşekkürler. Çünkü eğer onlar olmasaydı beni seven insanlarla nasıl tanışabilirdim? Yere birçok kez düşmeden, pes etmeden kalkmayı nasıl öğrenebilirdim?

İnsan bu dünyaya ağlayarak gelir, yeterince ağladıktan sonra da ölüp gider...
          
          ~WİLLİAM SHAKESPEARE~

Ve insanoğlu'nun en büyük yanılgısı istediği şeyleri yapabilmek için daha çok zamanı olduğunu düşünmesiydi. Ne kadar yanıldığını anlattığımda ise ölümden korkan diğer tüm insanlar gibi beni dinlemeyi reddetti...

En karanlık gece bile sona erer ve tekrar güneş doğar. Unutma gecenin en karanlık ânı, ışık sana ulaşmadan hemen öncesidir.

Ve ölüm kapısını çalmıştı. Korkacağım diye diye tahmin etmişti fakat hissettiği tek şey pişmanlıktı. Daha çok zamanım var sanarken yapmak istediği şeyleri ertelediği için kendine kızıyordu. Belki de kendinden nefret etmeliydi ama bunun için çok yanlış bir zaman olduğuna karar verdi. Şu an sadece ölümü kabullenmişti ve ona kollarını açıp kendine eşlik etmesine izin verdi...

Bir kadın ufacık bir mezarın başında ağlıyordu. Üstü başı düzensiz ve kirliydi. Eğer başında ağlayan kadın olmasaydı önünde bir tahta parçasının dikili olduğu ufak tepeciğin bir mezar olduğunu anlamak imkansızdı. Ve kadının söylediği sözcükler içimi yaralamıştı.
          Neden ona bunu yaptılar ! Düzgün bir şekilde ölmeyi bile hak etmemiş miydi? Tüm bu acıyı çekmek zorunda mıydı? Benim yavrum bu şekilde ölmeyi haketmiyordu. Bu zamana kadar güzel bir hayat yaşayamamıştı en azından mutlu ölmesini istiyordum...

Odamda günlerdir yanlızım. Fakat ziyanı yok, dünyada da yıllardır yanlız değilmiydim?
          
          ~Franz Kafka~

Sonradan öğrendim bunun asla olmayacağını, insanların değişmeyeceğini, onları hiç kimsenin değiştirmeye gücünün yetmeyeceğini ve bunun çabalamaya bile değmeyeceğini. Çok sonralardan öğrendim...
          
          ~Suç ve Ceza~