Zamanın ilerleyen saniyelerinde hayata bakış penceremin önündeyim. Enkaz halindeki ruhumun ince derinliklerinden kendime yeni bir aynadan bakmaya çalışıyorum. Hayallerin hiçbir zaman gerçekleşemeyecek olacağını adı gibi bilen ve kabullenen insanların yaşadığı, aynı zamanda gereksiz amaçların hedeflendiği bir toplumda; sessiz ve masumca düşüncelerimi suluyorum. Karma karışık yüz binlerce düşünce. Hayalini kurduğum tek şey bir gün ben olduğumu hatırlamak.
Hangi sebeplerden bilinmez kahrolası sükunetsiz bedenimin soğukça çarpması beni bir uçurumun dibine sürüklemekten başka bir işe yaramıyor ne yazık ki. Nazım'ın defterine karaladığı birkaç satırından biri olmak, Piraye'ye duyduğu o yoğun aşkın arasında dolaşmak, Hasan'ın bir şeref uğruna yakaladığı mavi uçurtmanın iplerinden tutmak, Emir'in korkak kalbinde cirit atmak, Leyla'nın aşkını Tarık'a bir mektupla ulaştırmak, Meryem'in bir hiç uğruna idam edildiği o ülkede zulüm ile dip dibe yaşamak, Kara bir gemiden dünyanın kapılarını çalan Nadia'nın umudu ile nefes almak bazen de uyumak. Yıldızların nöbet tuttuğu bir gece de hepsi uçup gidiyor ellerimden. Geride bir ben kalıyorum bir de bitmek bilmeyen sonsuz yalnızlığım..
İnstagram: https://www.instagram.com/mervebrb/
Twitter:https://twitter.com/SweettMelodyy
- Denizden Çalınmış Ülke
- JoinedJuly 18, 2016
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by ☯ Esir Şehrin İnsanı ♪
- 1 Published Story
Kirli Beyaz
1K
46
1
Ölüme siyah verilip beyaz yaşam ile kirlendiğinde, kitaplara yüklenen tek anlam onları okumak oldu...
#334 in edebiyatı
See all rankings