Bir fanusta yaşayan balıklar... ben o fanusu hiç bir zaman kabul etmedim. Dışarda bir hayatın var olduğuna inanıp dışarıya zıpladım. Hayat vardı. Ben döndüm ve fanustakilere bunu anlattım. Her anlatışımda bir kalıba girmek için can atan aptallardan biraz daha uzaklaştım. Sonunda yalnızdım. Ama en azından bir fanusta değildim.
İnsanların ruhlarını yücelten bir acı, kıymetsiz bir mutluluktan dahadır, her yönde.
Her şey açık ve netti. Yalnızlık zordu, biz ise zoru kabullenmek zorundaydık.