Veyl.
Yıldızlarından kan damlayan bir geceyim ben.
Zifiri karanlık ve zifiri mutsuzlukta boğuluyorum.
Ruhum aklına estiği zaman bedenimi terk ediyor.
Duygularımda soğuk ve karanlık bir savaş veriyor.
Savaşın kıvılcımları duygularımı tek tek öldürüyor.
Belki de bu yüzden gökyüzüm artık ceset kokuyor.
Yenilgi çığlıklarım, karanlıkta kaybolup gidiyor...
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or