.

Güzel şeylerdir zor yazılan.

Süngü
          
          Yalın, izzetli, şahtan başım
           dağların hokka burnunda.
          Ziyası serilmiş renkleri taşırken yeryüzü, kovasında..
          Bir ter akarsa gökyüzü başından
          Elimin tersiyle silerim.
          
          Şalvarını çekiştire çekiştire
          Ayçiçeği babında güzel.
          Kem gözleri,
          Toprak teninde mücevher.
          Organı olmayan bu görkemli kanatları
          Çırptıkça ruhumda ezgi izler.
          
          Arzusu makber uykusunda.
          Sonunda hece taşına işledi tüm iğne, ipliğini.
          Şu çizgi, gül desenli yaşamında
          Kendisinde bitti her diken dediği.
          
          Ah böyle vakit,
          Yalın, izzetli, şahtan başım.
          Yürekteki
          Tanrılığıma
          Şükretti(!)
          
          
          

Etinizde leş bir koku,
          İnsanlığınızı tüttürüyorsunuz dünya bacalarında.
          Bu soğuk tavrınız kime?
          Ve neden ısınmak için kendinizi yaktınız?
          
          Çağınızın eli belinde.
          Kızgın bir ateş gibi pöskürerek.
          Bekliyorsunuz yarınlarınızı.
          Ve bir kıyameti yarattığınızı
          Bilmezcesine..
          
          İnsanoğlu ateşe kızgınken 
          Ateş oldu.
          Heyhat,
          Sonumuz da yakındır elbet.
          
          

Bir ölü hezimetidir bu, 
          -Yalnızca toprağı sulanır kalabalıkların.

https://youtu.be/RrFo8oQ_EXQ 

Tahayyül. 

    Eğer konuşmazsan, kalbimi senin sükûtunla dolduracak ve onu bu sükûta tahammül ettireceğim. Susacağım, yıldızlı uyanık bir gece gibi bekleyeceğim ve bu tahammülün ağırlığından kalbimin omuzları çökecek.
               Herhalde sabah olacak, karanlık gidecek ve sesin gökleri yararak altından nehirler halinde akacak.
               O zaman senin sözlerin, benim kuş yuvalarımın her birinden şarkı kanatları takacak ve senin nağmelerin benim bütün koruluklarımda çiçek halinde açacak.
                                                         Rabindranath Tagore
          

Üryan.

Hayır, öğütülmüş değildik.
          Hoyrat kalabalığın çizdiği portrelerde fark ettik, koca bir lokmanın geçebileceği kadar genişti boğazlar..
          
          O gün yutulduk.
          Kimse kimseye söylemedi.
          Bir yem birbirimize...
          Balıklar gibi.
            Yine o gün kuşlara yem olacağım diye kendi tutsaklığına şart-ı takyidi sundu.
           Bir kuşun içinde özgür olacağını savundu.
           
          İşte bej renkli bir dükkan önünde kafeste bağıyor kuş.
          Lakin,
          Kimse kimseye bir şey söylemedi.
          
          
          
          
          

Hiçbir zaman hiçbir zaman