mindofblacking

pişman olurmusun bi gün beni böyle sevdiğin için dedi cevabını bildiği sorular sormayı severdi kendimden emin bir ses tonuyla insan sevdiğine pişman olmaz dedim pişman olan zaten sevmemistir üzüleceğimizi ikimizde bilmiyorduk tozpembe değil hayat ancak hiç hesap yapmamış sadece sevmiştik güzel sevmiştik Sonra öptüm koklayarak avuç içlerini. Huzur kokuyordu sanki doyamadım içime çekmeye. Ona sarılmak mutluluğu kucaklamaktı. Soğuktu hep elleri. Sanki ben ısıtayım diye üşütürdü ellerini. Sen yokken hep böyle soğuk oluyor ellerim dedi. Bileklerimden kesip bırakasım geldi ellerimi giderken. Gitmek zordu. Kalana daha mı zordu? Aşk başlı başına bi çıkmaz sokaktı. Zaten tüm sokaklarım ona çıkıyordu. Benim çıkmaz sokağımda oydu..