..

Ruhum bunalmış,kalbim sıkışmış ve beynimde; mantığımin kalanlariyla dünü ,bugünü ve yarını düşünüyorum. Neler yaptığımı.. Şimdi ne yapiyor olduğumu.. Yarın ne yapacağımı...
          Insanın doğru bildiği veya yaptığı, birinin ona söylediği sarsıcı söze kadar mıydı gerçekliği? Peki geçen süre zarfında icindeki birden fazla duygunun bu sarsıntıda dinmesine ne demeliydi?
          Fazla düşüncesizdi belkide insanoğlu? Dün doğru olduğunu bildiği şeyi tamamen iyi niyetle yapardı. Bugün ise yaptıklarının nasıl bi soruna sebep olduğuna, aslında yaptıklarının ne kadar yaraladığına ve yaralandığına bakardı . Yarın ise ne olacağı meçhul,daha da yaralı geçeceğini hisseder bi şekilde...
           Dün ve bugünün şiddetli  kavgasını yarınlarda barındıran bi şekilde, kimin pes edip geri çekileceğini bilmezdi...

          Şu son bi kaç günde  kendimi pili bitmiş oyuncak bebek gibi hissediyorum.. Böyle zamanlarda; bazen, sen geliyosun aklıma.. Yanımda olsa, sımsıkı sarılıp ağlasam göğsünde, o da sırtımı okşayıp teselli etse diyorum..Sonra gözümü bi açıyorum bunlar hayal olarak, tek gerçek mesafeler kalıyor.. Bu da hayatın beni ne kadar sevdiğinin kanıtı..
          

terör olaylarının kesilmediği bu günlerde yüreğimizi dağlayan bizi yasa boğan daha 15 yaşında gencecik bi şehit verdik ..karadenizin hırçın dalgaları gibi olan yüreğiyle bütün cesaretiyle ve inancıyla  şerefsizlerin yerini askerlere gösterirken şehadet şerbetini yudumladı..belki göstermeseydi b kaç tane daha şehidimiz olacaktı.. bu yüzden Trabzon sana borçlu yaşı küçük yüreği büyük insan..sen bu ülkenin gurur kaynağısın seninle gurur duyuyoruz bunu unutma ve rahat uyu..
          Bu vatanda ; Abdullah Tayyip Olçok ,Engin Tilbeç, Halil İbrahim Yıldırım,Mahir Ayabak ve Eren Bülbül  gibi gençler ve nicelerinin yüreği oldukça kimsenin gücü göklerde dalgalalan bayrağı indirmeye yetmez!!
          ülkemin koca yürekli evlatları ruhunuz şad mekanınız cennet olsun..rahat uyuyun çünkü  geride bıraktıklarınız bu ülkeyi savunmaya devam edecek... #iykivarsıneren #terörelanet

kuşun kafesi açılır..kuş kafeste kaldığı süre boyunca kapısını açan kişiye karşı  sadakat duygusu beslemiştir...bu yüzden  gitmekten korkar..kuşun gidip gitmemesi tamamen sadık olduğu kişinin elindedir...isterse kuşu serbest bırakabilir...