İnsanlar çok değişik varlıklar ki; hep alıştım diyorum her defasında şaşırtmayı başarıyorlar beni bir şekilde. Bugün sevdiğim yarın yabancı, dün nefret edenim bugün yalakacım olabiliyor. Nedense bilmiyorum buaralar tüm insanlar itici, tüm o sosyallik tiksinti ve kusma isteği uyandırıyor ben de. Kaybolup kendi küçük sığınağımda konaklamak istiyorum biraz... huzurlu, mutlu ve rahat olmak istiyorum. Kendim dışında bir şey hakkında endişelenmemek kendimden başkasını düşünmemek istiyorum. Şartlar zor ama ilk fırsatta tüm şu iğrençliğe bir reset atıp yeni bir sayfa açmak istiyorum.