@ leyli_mey
"Gece başına değsin Aleda, gece başına değsin.
Değsin ki, saç telin güneşimi örtmesin.
En azından ona baktığımda seni görmeyeyim..."
Hava bulutların etkisiyle kararmıştı. Gökyüzündeki katran karası bulutlar, gelecek olan fırtınanın; kasvet dolu habercisi olurken, elimdeki kitabı kapatıp, rafa kaldırdım. Aleda... Nazlı, demek. Nazlı kadın... Kırmızı şemsiyesine sarılan masumluğu, dünyanın rengine bakireydi. Ölüme sarılan saçları, adamın kalbine dolanmış; gözlerindeki okyanusta idam edilen adamın, zihninin kuytularından mürekkebe sığdırdığı bir kitaptı bu. Harflerinde çaresizliği; satırlarında anıları, kitabın bütününde de hayal kırıklığını anlatıyordu. "Öldürdüğün için affetmem, dedim Aleda; mezarıma çiçek koysan affedecek gibiyim." En sevdiğim sözlerindendi.
-Sevgilerimle ~