feyza

Bir öykü var, sakladığın,
          Bir öykü var, ardında duran,
          Bırak onu, uyansın.
          
          Şimdi sen bir anı düğümü önünde
          Duvarcana uzanıp duran, 
          Taşlanmış yükünle uyuyansın.

Büyümek sevdiklerin azalması bir yerde

İnsan zor bir ulustur, kendi evinde yaşar.
          Isınmaz neler yaksa, bir odası soğuksa.

Seni, senden de yakın,yalnız ben tanıyorum, 
          Sana, seni en sıcak bir ben anlatıyorum. 
          Kimse varamaz senin ben kadar yakınına; 
          Çok zamanlar kendimi sanki sen sanıyorum. 
          
          Sana seni anlatsam,anlatırım kendimi. 
          Sende seni ararken kendimi arıyorum. 

Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça
          Sen evreninde sana seni aratacağım. 

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
          Sana hep hep yeniden başlamak isterim. 

Kazandıklarım bitti, yitirdiklerim kaldı.
          Söylediklerim yitti, dinlediklerim kaldı.
          Bir bilmek ülkesinin düşün-ili’ne vardım; 
          Öğrettiklerim gitti, öğrendiklerim kaldı.

Seni bende, beni sende arıyorlar,
          Beni senden, seni benden tanıyorlar,
          Bir birim gibiyiz tümünün gözünde,
          Yarım'larımızı bütün sayıyorlar.

Seni düşlerime aldım,
          Uykusuz kaldım.
          Seni uykularıma aldım,
          Düşsüz kaldım.
          Başıma aldım, sensiz;
          Gönlüme aldım, başsız,
          Sensiz, yollarda pulsuz,
          Pullarda mektupsuz kaldım.
          Sana adlar aradım..
          Ardında adsız kaldım.

Beni öyle bir yalana inandır ki,
          Ömrümce sürsün doğruluğu.