Η ανάπτυξη της γραφικής νουβέλας που ανέφερα στην προηγούμενη ανακοίνωση έχει παγώσει. Οι συνεργασίες είναι δύσκολες, ακόμα κι όταν βρίσκεσαι στη πλεονεκτική κι ευχάριστη θέση να τη δουλεύεις με τη παιδική σου φίλη που έβλεπες σταδιακά να εξελίσσεται σε εξαιρετική digital artist.
Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να προσπαθείς να συντονίσεις κάποιον στο όραμα σου, με τη κρίσιμη λεπτομέρεια ότι αυτός ο κάποιος δεν ήτανε παρών στη σύλληψη της ιδέας αυτής καθ'αυτής. Για πρώτη φορά έπρεπε να πείσω ότι το ανορθόδοξο μυαλό μου βγάζει νόημα.
Χεχ, μέχρι και η μάνα μου μου είπε πως δε θα διάβαζε την ιστορία αυτή -όχι επειδή είναι αδιάφορη αλλά επειδή είναι υπερβολικά περίεργη-.
Και από τις δύο πλευρές υπήρχαν ανασφάλειες που σαμποτάριζαν τη διαδικασία.
Ωστόσο δε νιώθω ότι έχει κλείσει οριστικά αυτό το project, απλώς δεν έχει φτάσει ακόμη η ώρα του και νιώθω την φαιά ουσία της ιστορίας να βρίσκεται σε μιά νάρκη γλυκιά, με ένα κρυμμένο νεύρο. Όταν το βρω, θα σφυρίξω :Ρ