سه ساله اینجا پلاسم
توی هر شرایطی، چه خوشحالی ،چه غمگینی، چه وقتی که کلی کار ریخته رو سرم، چه وقتی که مگس پر میزدم از بیکاری.
و واقعا اینجا خونه دومم نباشه خونه سوممه
حالا به هرحال یجای ارزشمندیه واسم
و ازونجا که ادمیم که بیشتر از داستان به کامنتاش توجه میکنم ،آدماش رو هم دوست دارم و برام ارزشمندن
حالا نمیدونم چی شده که یازده و بیست و چهار دقیقه شب اینارو دارم اینجا مینویسم یا اصلا اینجا چکار میکنم ولی خب اگه کسی اخیرا بهتون نگفته: شما ارزشمندین
حتی با اینکه دیگه دایرکشنر نیستم دنبالشون نمیکنم ازشون خبر ندارم و شاید از فندوم و جوش حالم بهم بخوره ولی آدمای واتپد فرق داشتن همیشه برام.
37تا آدم اینجاست که فقط شاید سهتاشونو بشناسم
دوست دارید باهم حرف بزنیم؟
حالا الان نه شاید نبینید یا نخواید یا هرچی
در آینده اگه این پیامو دیدی دوست دا مدباهم حرف بزنیم