vedi, vidi, amavi 1K!
nereden başlasam teşekkür etmeye bilmiyorum. bu hikaye benim için yeri hep ayrı olacak bir hikaye. her bir karakterini ilmek ilmek işlediğim, yolda öğrendiğim, yola çıkma cesaretini gösterdiğim bir hikaye. benim hikayem.
bu yolculuğun ortağı çok. tek tek yazmaya kıyamayacağım çok isim var arkamda, biliyorum. her birine buradan teşekkür ederim. hepsinin varlığını, yokluklarından daha çok hissediyorum.
bir oyun bu. bir hayal. kimisine kolay, kimisine zor. anlaşılması güç çoğunlukla... dileğim her okuyan gözün kendinden bir şey görmesi satırlarımda. ben bırakıyorum çünkü. her bir kelimesi benden bir hikaye okudunuz, okuyacaksınız. umarım kalbi kırık roman karakterlerim sizin yaralarınızı sarmanıza destgüzarlık ederler.
teşekkür ederim,
bu yola çıkmama vesile olanlara da,
beni bu yolda yalnız bırakmayanlara da...
sevgilerimle,
miyavelisi.