~Ölüm prensesi~

"Bugün veda ettim sana. Tüm duygularımı hemen bitiremem tabii ki ama ben ilk defa böyle sevmiştim haketmeyen birini. Haketmiyorsun evet , hemde hiçbir zerresini. Sen belki de ilkim olacaktın ama kendi ellerinle sevgimi ittin. Ben senin gözlerine bakamazken gözlerine bakmayı çok istedim, ben utanıp konuşamazken sadece bana gül istedim. Belki de hayatında hiç kimse böyle sevemezdi seni ben sevdim. Biliyor musun son zamanlarda gelecekte mutlu olabilelim diye daha dikkatli çalışmaya çalıştım. Daha hırslı daha umutlu olmaya çalıştım en umutsuz olduğum andı halbuki. 
          Bu veda beni ne kadar üzerse üzsün senin beni üzmeye hakkın yok onun için daha fazlasına müsade edemem. Haberin olmayan bir veda, haberin olmayan bir sevgi, haberin olmayan değerler ve haberin olmayan konuşmalar. Hiçbirinden haberin yok ama haketmediğini en baştan belli ettin. Bugün sana attığım snaplerden sonuncusuydu. Bugün seni düşünüp hayal kurmamın sonuncusuydu. Bugün beni üzdüğün son gündü. Bugün göz yaşımı akıttığın son gündü. Gelme gelirsen de ben seni son 3 ayda gördüklerimle tanımayacam. Sen sadece lise arkadaşım olarak kalacaksın. Gelirsen de o aklımdaki seni de alıp git. Çünkü ben sana hep kırgınım. Evimin önünden , gözlerimin önünden, kalbimin içinden hiçbir zerremden geçme. Benim erkeğe değil adama ihtiyacım varmış...
          
          M.S"

"Sırtımdan itildim, çok sert zemine çarptım. Zemine çarpışımla gözlerimdeki yaşlarla kalbimdeki kırıklar da birer birer döküldü. Dökülsün istedim. Nefesim kesilmesin ama kırıklar dökülsün istedim. Dökülsün ki bir daha acıtmasın istedim. Çok şey istedim. Ya ölümü istedim yada yaşamı istedim. Yaşamak elimdeyken ölümü seçemedim. Kırıklar çoğaldıkça, nefesim kesildikçe herkesi sildim. Gözyaşların ve kırıkların bedelleri ağırdır..."
          ~M.S.

Doğum günüm kutlu olsun. Bir baharın başlangıcıyla baharlar beni bulsun. ;) 

"Ben sana çok küstüm, biliyor musun? Kendi kendime de barıştım. Kendi kendime hayaller kurup hayalimdeki seni sevdim. Oysa yaşattığın tek şey hiçbir şeymiş. Olanlar canımı yakıyor. Umut yaralı kuşa aşılanmaz. Sen umudu var edip umutsuzluk içinde tek bıraktın. Kolay değil sevip vazgeçmek , gerçi vazgeçmedin. Sadece bir seçenektim.
          Yaram çok derin, nefes alamıyorum. Yetişirdin sen oysa , yetişemedin. Binlerce kez öldüm, bir defa dahi nefesim olmaya gelemedin. Ben varken sen birine nefes olmayı seçtin. Bu son vedam. Sen bana gelmemeyi seçtin. Bende senden gitmeyi seçtim. Ama bir gün gel olur mu? Yarayı görmeni isterim."
          M.S.

"Bu tuzlu meltem mi böyle genzimi yakan?
          Yoksa dokundu mu sarf ettiğin o sözler?
          Çökerken sahile gece sinsi bir duman
          Birer birer uçurumdan atlar hevesler
          
          Olacak şey miydi şimdi senin yaptığın?
          Onca işin gücün üzerine bir de bu
          Geçmiyor boğazımdan, inanır mısın?
          Sen yokken ne ekmek ne de bir yudum su
          
          İncirler olana kadar kalsaydın bari
          Onlarca sözden birini tutsaydın bari
          Beni böyle habersizce alıp giderken
          Bavuluna kalbimi de atsaydın bari..."
          
          ~İncir 
          
          

Hz.Muhammed derki;
          "Umut verip, güven aşılayıp yarı yolda bıraktığın insanın gönül sadakasını iki dünyada da veremezsin."

"Etrafımızı sarıverecek
          Bir boşluk ki asla bitmeyecek
          Herşey bir anda anlamsız gelecek
          İşte biz o gün tükenecegiz ..."
          
          Sesimi duymaz olan, hissetmeyen kalbin...
          

"Rüyalarımı süslemiyorsun , mahvediyorsun. Kendini bana affetiremeyecekken rüyalarımda affettiriyorsun. Sevgimi yalan gören birini ben affetsem de anılar affetmez. Neden yaptın bunu bana. Sana alışmıştım. Neden zehir ettin sende mutluluğu bana. Şimdi yanındakiyle mutlu musun? Ben acı çekiyorum, bak . Beni kurtar ne olursun. Beni bir tek sen kurtarabilirdin. Şimdi sen de yoksun. Bana her şey geçecek , de. Bana, üzülme ben buradayım, de. Ama nolur bir şey söyle. Ben suskunluğa alışık değilim. Ben karanlığa alışık değilim. Korkarım ben. Hatırlıyor musun? Sen uyurken sana yazıyordum korkuyorum diye. Sen suskunken, karanlıkken ben çok korkuyorum. Geçecek , de bana. Bir gün mutlu olacaksın, de bana. Korkuyorum, ben. Beni sarmalamayacak mısın? Ben sessizliğe çığıran kadın , o sessizlikteki sesi duyan adam. Sen bana neden bu kadar suskunsun? Sağır olmuşsun bana, çığlıklarımı duymaz olmuşsun. Sessizliğimi duyan adam, özlemin de mi sesini duymuyorsun? Gerçi sen sevgimin sesini duyamıyorken , çığlıklarımı da duyamazsın."
          M.S.

"Öz evladın değilmişim gibi beni öldüresiye dövme çabanı unutamayacam anne , kimsenin içimdeki çığlıklarımı duymayışını unutmayacam."
          12.07.23

"Bir dikiş , iki dikiş , vazgeçiş . En çok vazgeçişlerin izi kalır . En büyük yaran ilk vazgeçişindir. "
          ~Açık yaralar ve dikiş izleri