Etrafina gülücüklerini esirgemeyen biriyim aslında.Fakat bazı geceler benligimi kaybetigim olur.Hani yanlizligin dibine kadar yaşayanlar olur ya işte bende bazen kendimi onlarin arasında buluyorum işin tuaf yanı şu ki sabah aynı mutlulukla uyaniyor olmak yada biz buna zorunluluk diyelim.Hedefleri olmayan insanlardan olmadim hiç.Aklima koymadiğım şeyi de yapmadim sıradandı hayatım ta ki hayatımdaki kişiler değişene kadar Onlarla birlikte bende değiştim Cocuk ruhlu bedenim bir anda kendimi 30'lu yaşlarda buldu.Sonrasi ne mi? Hayatı sorgulama kendini bu hayatta ait hissetmeme ve en kötüsü Her aldigi nefesi kendine haram kilma.Benim hayatim buydu işte .Hayatimda birine yer verip kendimi kaybetmekten ibaretti..