m.

"darbe yemiş bir adam, içindeki darbe yemiş çocukla, ancak başkalarına darbe indirebilir çünkü acısından söz etmeye dayanamaz."

bir gün büyüsem, serçe sesi olsam 
          seni söylesem durmadan*

sen şiir sanıyorsun kan geliyor ağzından

çünkü ben bu dünyanın 
          nasıl bir yer olduğunu görünce 
          üstüme öyle bir hüzün çöktü ki 
          altında bir çiçek gibi ezildim. 
          onun için de bu masmavi dünyada 
          ne kokum kaldı ne rengim.* 
          

güzel mavi. 

şiirin kıyıya yakın 
          çizgilerinden
          öpülesi dizeleri var. 
          
          seni çağlıyorken 
          tepelerin en başından
          koşup geliyorsun, 
          ellerinde gül pembe
          demetlerin. 
          
          bir kıyıya vuruyor
          varlığımın vârlığına
          yakın kasırgaları, senin
          dizlerinde soluklan-
          ırken ebedî varlığım. 
          
          bir şiir dizesisin
          çayırlarda toplanmış
          çiçeklerin.
          
          bir şair dizisin
          düşlerimden düşen
          bedevilerin. 
          
          sen bir şiirsin
          sol bileğime 
          kazıdığım. 
          
          sen bir şiirsin
          canımın köşesinden
          avuçladığım. 
          
          benim şiirimsin.

şebnem, her şeyde senden bir anı aksediyor, senin masumiyet kanıtı parmak izlerinle dolu sanki dünya.
          gelgelelim masumiyet, yaşam belirtilerinin azlığı demektir şebnem.
          bu gidişle yokluğunun gürültüsünden sağır olacağım.