.

Çok büyük hissediyorum kendimi en az 100 yaşındayım her şeyi görmüş gibi hissediyorum ama görmediğim görüp anlamlandıramadığım bir ton şey var 

Selam ya yine aynı şeyleri hissediyore kafayı yicem 

Allah'ım sen bana sabır ver

Ben yine çok yalnızım 

Uzun zaman oldu ve ben varlığını hissedemiyorum artık. Rüyalarıma bile gelmiyorsun. Hep dua ediyorum ama kabul olmuyor bir türlü göremiyorum seni. En son gördüğümde bir askerdin yüzün çok soğuktu bana hiç gülmüyordun senden ilk kez korktum orda bambaşka biri gibiydin. Neredesin Bal ben seni bir türlü bulamıyorum bari sen gel 

Yok olmaktan korkuyorum ama böyle devam edemiyorum 

Havalar soğumaya başladı fakat beni üşütmüyor. Sen orada üşüyor musun Bal' üşüyorsundur tabii. Orası hep çok soğuk olur. Ben bile üşürdüm. Biliyor musun şimdi de üşümek istiyorum. İliklerime kadar donmak istiyorum. Hatta susmakta istiyorum. Hiç çıkmasın istiyorum sesim. Yok olsun istiyorum mimiklerim. Yok olayım istiyorum Bal' hiç bir varlığım kalmasın istiyorum. İstiyorum da güldürüyor biraz beni bu arzum. Varlığım kimsenin umurunda değil ki yok olmam umursansın. Acıtıyor Bal' kimsenin beni hatırlamaması beni çok acıtıyor. Bu sevgisizliği neyle hak ettim onu bile bilmiyorum Bal' kötü biri miyim ben? O yüzden mi ? Belki de kötü biriyimdir ha? İğrenç bir insanımdır belki de nefret edilmesi gereken biriyimdir

Çok güzel bir ev tutmuştuk maviydi çok geniş ama sıcacık odaları vardı. Hem güvende hissediyordum hem de özgür. Pencereden baktığımda gölü bile görüyordum çok güzel bir evdi. Hiç bir yere ait hissetmiyorken oraya ait hissediyordum. Sonra bir şey oldu. Gece yarısı kendi çığlığıma uyandım. Uyuduğumuz yatak sallanıyor ve sürekli bir şeylerin kırılma sesleri geliyordu kabus gibiydi. Karanlıktı ve eğer telefonum yastığımın altında olmasaydı şuan ölmüştüm.  Flaşı açar açmaz duvarların açıldığını gördüm ablam korkudan ağlıyordu bende hâlâ rüya görüp görmediğimi anlamaya çalışıyordum. Rüya değildi. Sürekli sallanıyor ve korkunç bir sesle sarsılıyorduk. O an yatağımda sadece ölmeyi bekledim . O kadar emindim ki öleceğimden. Hiç bir şey hissetmedim korku acı çaresizlik. Sadece yatağa uzanıp yorganı üstüme çekmek istedim çünkü bina çökerse canım daha az acır gibi geldi 

O kadar uzun zamandır egzersiz yapmıyorum ki 

Hiç birini yapmadım 

Jimnastik egzersizleri 

Nefeslerimi işitiyor fakat hissedemiyorum

Hareketsiz kalmanın ne kadar zor olduğunu bilmiyorsun 

İzin ver artık bana