Mona Rozase

Bağ bozumu kitabın devamı neden gelmiyor  bir türlü 

Yeni bölüm ne zamanda bşr geliyorr??

13.Bölüm~
          
          Yeni Bölüm Alıntısı~
          
          "Ayrılık desen değil, veda desem değil, tam olarak neyin konuşmasını yaptığımızı çözemedim. O yüzden diyeceğim tek net söz teşekkür ederim oluyor." Gülümsedim. Neydik ki biz? Hiç bir şey?
          
          "Güle güle konuşaması," dedim gülümsemeye devam ederken, "Belki bir gün yeniden görüşürüz konuşması."
          
          "Bir gün yeniden, belki bir barda. Belki ben sana bir içki ısmarlarım, benimle sohbet edersin." 
          
          "Belki sen evinin yolunu unutursun, sana benim evimde bir kahve ısmarlarım." Diye onun hayaline ortak olduğum sırada sesli kahkahası yükseldi. Gülüşü güzel adamlara ne diyorlardı tam olarak? Bilmiyorum çok sarhoşum olabilir?
          
          Gerçekten güzel mi gülüyor? Sarhoşum diye mi güzel gözüküyor.
          
          Yoksa hoşlandığım için mi güzel bakıyorum?
          
          "Senin evinde, kahveni içmek isterim." Dediğinde içimde uyuyan kelebeklerim şaha kalkmasına bir anlam veremezken, "Yolun düşerse beklerim bir kahveye." Uzayan gereksiz konuşmalara bir son vermek amacıyla istemeyerekte olsa, "İyi geceler Kutay." Dedim, "Hoşçakal," diye ekledim, arabanın kapısını açtığımda, "İyi geceler Bilge."

Bu gece yeni bölümü yayına vericekmisiniz

Bağ Bozumu~
          
          11.Bölüm Alıntısı~
          
          “Eh, doğum günü kahvaltısı yapmaya geldim,” dedi Derya. İçeri gireceği sırada, Yavuz üstü çıplak ve sadece şortla Şükran’ın arkasında belirdi. “Aaa, siz şey… müsait değil miydiniz?” diyerek anlık duraksadı. “Şey, ben Bilge’ye geçeyim,” diyerek bu sefer Bilge’nin zilini çaldı.
          
          “Saçmalama Derya, çok müsaitiz biz, saçma sapan…”
          
          O sırada Şükran’dan daha mini bir gecelikle Bilge kapıyı açtı. İki kadının şaşkın bakışları Bilge’ye döndü. “Kızlar?” diye söylendiğinde gözlerini ovuşturdu Bilge.
          
          “Bilgelim, sana kaldım. Şükü’nün ortam müsait değil…” derken, Bilge’nin arkasında üstsüz bir şekilde, altında boxer’ı ile Kutay belirdi. Bu sefer şaşıran sadece kızlar olmamıştı. Yavuz, karşısında gördüğü komutanıyla şok geçirdi. “Bu nedir ya? Doğum günü benim, kutlayan siz,” diye isyana geçti Derya.
          
          “Komutanım?” dedi Yavuz, bir adım daha yaklaştı kapıya. O sırada uyku sersemi Kutay, Yavuz’u yeni fark etmişti. Ve fark etmesiyle, “Yavuz?”
          
          “Sizin ne işiniz var burada?” diye sordu Yavuz. Ardından gereksiz bir soru sorduğunu fark ederek, “Sevgilime geldim?” dedi Kutay. Bilge’nin ışıldayan bakışları hızla Kutay’a dönerken, “Sen hayırdır?” diye sordu bu sefer Yavuz’a. “Karıma geldim?” dedi Yavuz da, bu sefer Şükran’ın kızgın bakışları Yavuz’u buldu.
          
          Şükran, “Ne karısı ya!” diye çıkıştı. Derya’nın koluna asılarak, “Sen de gel şuraya,” diyerek kendi dairesine çekti. Ardından tekrar Yavuz’a döndü, “Gir giyin sen de, utanmıyor musun benim evimde böyle gezmeye,” diye çıkıştı. Kutay’ın yüzünde belirsiz bir gülümseme oluştu ve dudakları Bilge’nin kulağına eğilerek, “Bu arada ben utanmıyorum senin evinde böyle gezmeye,” dedi.

Bağ Bozumu~
          
          10.Bölüm~
          
          2026 (Suriye)
          
          Ölmeyi bekliyordu bedenim.
          
          Oğlumu gözümün önünde kefenlediklerinde, ben zaten çoktan ölmüştüm. Kalbim, ruhum, yaşam sevincim onunla birlikte toprağa karışmıştı. 
          
          Toprağa karıştı mı? Onuda bilmiyordum.
          
          Bedenim, sadece ruhumu taşıyan bir et parçasına dönüşmüştü. Gözlerim, o beyaz kefene sarılı küçücük bedeni izlerken, içimdeki boşluk daha da büyüyordu. Hiçbir acı, hiçbir keder bu kadar derin olamazdı. Her nefes alışım, her kalp atışım, sadece birer hatırlatmaydı; içimdeki yaşamın da onunla birlikte söndüğüne dair. Artık ben, sadece bir gölgeydim; oğlumun ardından kalan solgun, sessiz bir gölge.
          
          Tahta kapı gıcırdayarak açıldığı sırada, yere eğilmiş olan başımı kaldırma zahmetinde bile bulunmamıştım. Sesin yarattığı yankı, ahırın kasvetli havasında kaybolurken, ben derin bir boşlukta kaybolmuş gibiydim. Dizlerimin üstünde, sanki zaman durmuştu; varlığımın geri kalan her şeyi umursamaz hale gelmişti. Kapının açılışı ve kapanışı arasında geçen anlar, bana sadece ezici bir yük olarak yükledi.
          
          Ağır adımlarla yanıma gelen adam tam karşımda adımlarını durdurdu. "Kaldır kafanı." Duyduğum sesle beraber, feri sönmüş gözlerim toprak zeminden yukarıya doğru kaydı. Gözlerim önce ağır, kirli asker botlarına çarptı; botların kokusu burnuma çoktan ulaşmıştı bile. Kamuflajları içinde karşımda dimdik duran Kutay ile göz göze geldiğimde, onun sert ifadesiyle karşılaştım. "Yüzbaşı karısına yakışır bir şekilde kaldır o bakışlarını," dedi. Sesi emredici, gözleri soğuktu. Sanki içimdeki son kırıntıları da tüketmek ister gibi bakıyordu bana.
          
          Ölmüştüm..
          
          Gözlerimin değdiği gözler, onlarda ölmüştü..
          

Yeni bölüm salı gelir demiştiniz nezaman yayına verirsiniz?

Bağ Bozumu~
          .
          9.Bölüm Özeti~
          .
          
          Konuşmadan odama doğru ilerlediğim sırada masamın üzerindeki laptopu alarak hızla salona geldim. Kutay'ın yanına oturduğumda, küçük bir kız gibi merakla yanına yaklaştım. Gözlerim, ekrandaki her hareketi izlerken, heyecanla ne olacağını bekliyordum.
          
          Koltuğa hızla oturmamla birlikte Kutay'ın bakışları beni süzdü, "Dikkatimi dağıtıyorsun!" diye söylenen Kutay'la beraber mini elbiseme gözüm kaydığında, elbisenin baldırıma kadar çıktığını fark edip hızla düzelttim. "Bakma bana!" diye sertçe uyarıda bulundum.
          
          "Ne mümkün!" dediğinde elimdeki laptopu alarak sehpaya koydu ve gözünü bana değdirmemeye çalışarak açtı bilgisayarı. 
          
          Bilgisayarım ne yazık ki diğer bilgisayarlara göre yavaş açıldığından dolayı, açılmasını beklerken saçımdaki havluyu sökerken tekrardan Kutay ile bakışlarımız kesişti.
          
          Elim havluda, havlu kafamda donmuş halde dururken boş bakışlarım Kutay'da takılı kaldı.
          "Ne?" Dedim, "Neden öyle bakıyorsun?" Diye ekledim ardından.
          
          "Nasıl? Nasıl bakıyorum?" Dediğinde arzu dolu bakışları beni tekrardan süzdü. Tıpkı o akşamki gibi bakıyordu. Sarhoş beynimin en net hatırladığı bakışıydı bu.
          
          "O.." dediğimde kuruyan boğazımla yutkundum. "O gece gibi."  Hem unutmak istediğim hemde her dakikasını hatırlamak istediğim o gece.
          
          Kutay bilgisayarı biraz ileriye doğru iterek kendi alanını genişlettiği sırada bana doğru eğildi, "Nasıl bakıyor muşum o gece?" Diye sordu. Sesinin kısıklığı kalbimin ritmini etkilerken. Nasıl baktığını bildiği halde üzerime gelmekten zevk duyuyordu.
          
          "Soyunuyormuşum." Kalbimin ritminin verdiği cesaretle konuşmaya başladığımda, "Sanki soyunmuşum gibi bakıyorsun." Diye tamamladığımda bana biraz daha eğilerek, "Görmek istediğim gibi yani?" 

Yarın yeni bölüm günü 

Yeni Bölüm Duyurusu~
          
          Bağ Bozumu 6.Bölüm (Dumur) yayında…
          KEYİFLİ OKUMALAR…
          Bol yorumlu, bol yıldızlı :)