ölürsem kabrime gelme istemem istememmm

Bu hesabı silmek için tekrar girdim, aklına gelmişim demek ki girmişsin buraya şaşırdım. Hediyelerimiz için adresleri verdikten ve seni kargo için aradıktan sonra 1-2 gün konuşmadık. Baktım senin yazacağın yok sana upuzun bir mesaj yolladım. Hediyelerin için teşekkür ettim vs. Sonra cevap vermedin, cidden başta bir şey oldu sandım kötü hissettim çünkü ne bileyim, yakın zamanda beni hiç umursamaman falan... cidden bunu da yapmazsın dedim. Girdim, online gördüm seni. Hajhahaha cidden bilerek mi yazmıyorsun ya? lütfen geri de dönme dedim. Yine cevap yoktu. Diğer yakın arkadaşınla benden çok konuştuğunu biliyordum. Yine de sana inanmak istemiştim. Aptallık ettim. Cidden senin için değerli olduğuma kendimi inandırmaya çalıştım ama olmadı. Ben seninle hep konuşmaya can atıyordum bana uzun uzun bir şeyler anlatmanı bekledim, bana dönmeni bekledim. Olmadı. Bu yüzden değerliydin falan deme. Bir tek beni bu kadar görmezden geldin son zamanlarda. Öyle değilse bile bana böyle yansıttın ve ben bunu sana hiç söylemedim. Madem bitti bil o zaman hep dediğin gibi kendimi kandırmaya çalıştım ama yeter. Son 1 yıldır hep kısa kısa konuşmalar falan, cidden çok mu meşguldün? Bence hayır. Seni soran insanlara bile hala özlediğimi söylüyorum, şok olduğumu falan. Herkes şok oldu. İnsan o kadar yazdığım teşekküre en azından 'önemli değil' der. Sana yeni ortamında eğlenceler. Yeni arkadaşlıklarınla

Merhaba Hobi? Bana neden bu kadar kinlendiğini asla anlayamacağım. Bana inanmıyor olabilirsin ama keşke inansaydın. Değer verdiğim birisin , biriydin? Sana vaktim olmadığıyla ilgili hep yalan söylediğimi düşündün. Bu kadar büyük bir yanılgıya düşmen beni çok kırdı. Tanıştığımız andan itibaren aklımda hep sen vardın.Sana güveniyordum.Ne olursa olsun ayrılmayacağız diye söz vermiştik. Ama sen beni terk ettin. Sana gözü kapalı güveniyordum.Beni bu kadar alenen kırdığına ve onuruma hakaret ettiğine inanamıyorum. Geçen gün sınıf grubunda biri "hayadım" yazdı. Ah , dedim.Telefonu bırakıp duvarı izledim biraz. Göğsümü çok acıttın kardeşim. Kendinde hiç hata bulmaman beni daha çok üzüyor. İkimiz de mükemmel değiliz. Ama bunu acısını benden çıkaramazsın. Tüm kalbimle inanıyorum ki , yaptığım tek hata sana kendimden daha çok güvenmekti. Bir kaç gün önce sana yazmayı düşündüm. İyi ki yapmamışım. Kendini , beni kırdığından daha çok kırıyorsun . İnan ki artık seni düşünmeyeceğim. Umarım hobi , kendini internetten soyutlar ve psikolojik yardım alırsın. Hatanı anlasan dahi burada olmayacağım.Artık bana istesen dahi ulaşamazsın.  Seni terk ediyorum eski dostum.Moni olmayı terk ediyorum.  Artık yokum. 

Bu hesabın iki sahibi olarak artık konuşmuyoruz. Moni-hobi dağıldı ben de bir daha asla bu hesaba girmeyeceğim...
          Bu yazıyı biri bile okur mu bilmiyorum yıllardır bir şeyler yazmıyorum doğrusu. Hayatta en olmaz dediğim ne varsa oldu, olur dediklerimse olmadı. Karmanın bir döngüsü sanırım bu ama acıların bedelini ödemekten yoruldum. Ruhumu özgür kılmak ve borçlarımı silmek adına bazı şeyleri hayatımdan tamamen çıkartacağım sanırım. Mesajınıza cevap vermeyen ve sizi önemsemeyen onursuz bir dostunuz olduğunda ki ona dost denmez, o sadece şu telefonda olduğundan, sizinle asla buluşmadığından elinizden bir şey gelmiyor. 4-5 yıllık dostumla bile iletişimde değiliz. Herkes kendi yoluna bakıyor. Sanal arkadaşlık serüvenim çocukken başladı ama artık 18’im... gerçek olmadığını ayırt edebiliyorum. Aslında... belki de arkadaşlık kavramını detaylıca gözden geçirmek gerekebilir. Herneyse... buraya kadar okuyan biri vardır umarım. Alaska seni çok özleyeceğim. Moni seni asla özlemem asla yapmaz asla etmez dediğim tek insandın resmen nefret bile etmiyorum senden o kadar uzaksın artık. 
          Reelken sonra sanala dönmüş eski onursuz dostlar sizi de unutmadım. Sevgili yapıp yazıp etmeyenler, işi düşünce yazanlar. Ben bu ortama ayak uyduramadım. Hoş kalın. 
          Karma is a bitch. 

You should have found me

Find me