Adım,Dilan.
"Nasılsın"?dedi;
"Yorgunum"dedim.
"Dinlen geçer"dedi;
Anlamadı beni,
Dili kesilmiş yitirik bir zamanda
Diyor ki
Ört pencereni yüzüne,
Oysaki
Gülüşü avucumda kalan
Bir çocukluğu yıprattım ben,
zamanın en acı yerinde
Gözyaşlarımı zincirledim yüreğime.
"Bilmiyor musun?dedim;
ne çok susturulmuşluğu
misafir ettim yüreğimde,
Ne çok mezarlar ısmarladım ömrüme
Talan ettim düşlerimi,
Yüzümün her çizgisine sinmişti
o koca yorgunluk"...
Sustu sadece derince yüzüme baktı!!
- JoinedApril 20, 2015
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Dilan
- 1 Published Story
YARATILIŞ
134
4
4
Tanımadığın bir insana ne derece yakınlık duya bilirsin? Hızlı ve öfkeli siyahın en zifiri o gözler, o dudakl...