Belki mutluluk bir fincan kahveydi. Belki cama vuran yağmur damlalarının tutturduğu bir şarkı.   Belki gökyüzüne açılan pencerenin önündeki koltuğun. Belki okuduğun kitabın satırlarında bulduğun bir karakter. Belki mutluluk bunların hepsini.  Belkide hiçbiri. 
Yada mutluluk denen şey bir aldatmacaydı ve aslında öyle bişey hiç yoktu. Mutluluk neydi?  Mutluluk kimdi? Mutluluk var mıydı? Sen mutluluksun diyeceğimiz kaç kişi öldü hayatımızda?  Yada hiç birine sen mutluluksun dedik mi?. Arayınca bulunan bişey miydi yoksa seni bulan bişey mi?Aslında hiç kimse mutlu değildir sadece bizi güldüren ufak şeyleri mutluluk sanarız. Kibrit yanar kibrit söner......