her şey ne komik
ne komiğim ben de
öldüm gülmekten
öldüm öldüm dirildim
dirildim dirildim öldüm
ne komik,
ilk ölüşüm değildi
son da olmayacaktı
öldüm öldüm dirildim
- yirmi iki haziran
nasılsa üzülüyoruz
azıcık da birlikte üzülelim
nasılsa düşeceğiz yine
bir kez de birlikte düşelim
birlikte deneyelim kalkmayı
bir kez de ben deneyeyim temizlemeyi açık yaralarını
hatta kapalı olanları
ben üfleyeyim yanan ağzına
bir kez de sen tut bakalım elimden
sen silkele üstümü başımı tozu toprağı
biliyorsun kaçınılmaz
düşmeler ve kalkmalar
nasılsa bir daha uçacağım gereksiz sebepsiz
kendiliğinden güneş gibi bi neşeyle
bile bile söneceğini bu neşenin illa ki
bir kez de sen ortak ol gün ışıklarıma
sana vursun hüzmeler
gözlerini kıssın ışınlar
öpsün teninden akşam güneşi
nasılsa batacak güneş
bitecek gün
bir kez de sen söyle:
bitsin, bir yenisi başlar
- on altı haziran
gül mü bu dedi babam
bi gül çalısı vardı burada
ayva dedi bizimki
gül dedi adam dedim
ayva da güldür dedi bizimki
ayva da güldür ama ayva değil bu
sen de gülsün dedi babam
o zaman sen de gül dedim
güldük ama gül değildik