Ονομάζομαι Μελίνα και μένω στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Μοιράζω το χρόνο μου μεταξύ δουλειάς, διαβάσματος, γραψίματος  και  της οικογένειας μου (συζύγου και ενός μπόμπιρα  ενάμιση χρονών που με κάνει να παραμελώ από τότε που μπήκε στην ζωή μου τις άλλες μου αγάπες,το γράψιμο και το διάβασμα γιατί θέλει να μονοπωλεί τον χρόνο μου). Αν και γράφω εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν τολμούσα ποτέ να δημοσιεύσω ή να μιλήσω για αυτό, πάντα ότι έγραφα  τα κρατούσα για μένα. Τα παραμύθια μπήκαν στην ζωή μου μετά από παρότρυνση του συντρόφου μου να του πω ένα παραμύθι για να κοιμηθεί, έτσι γεννήθηκε το πρώτο παραμύθι ένα καλοκαιρινό βράδυ μετά από μια ουζοκατάνυξη  κοιτάζοντας τον ουρανό . Το ένα έφερε το άλλο και έτσι έχω γράψει μέχρι τώρα 4 παραμύθια και ετοιμάζω άλλο ένα για να το κάνω δώρο σε ένα μικρό πλασματάκι. Ακόμα θυμάμαι την έκπληκτη φιλόλογο που είχα στο γυμνάσιο όταν πρωτοδιάβασε έκθεση μου και σχεδόν πάντα τις διάβαζε δυνατά μέσα στην τάξη. Το μικρόβιο της συγγραφής δεν ήθελε πολύ για τρυπώσει μέσα μου και να αρχίσω να γράφω διάφορα (δοκίμια, ποίηση, παραμύθια και ένα μισό τελειωμένο μυθιστόρημα). Αν και είμαι δυσλεκτική δεν με σταμάτησε ποτέ στο να συνεχίσω να γράφω μάλλον το αντίθετο γιατί πάντα πείσμωνα όταν μου έλεγαν ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω λόγο της δυσλεξίας. Η μεγαλύτερη επιβράβευση για τα παραμύθια μου είναι όταν πέρσι στο σχολείο που εργαζόμουν διάβασα στα παιδάκια τα παραμύθια μου και ενθουσιάστηκαν!!! Μάλιστα για το ένα από αυτά μου έφτιαξαν  την εικονογράφηση για να μου δείξουν την χαρά τους που τους το διάβασα και τους άρεσε.