Ve gökyüzüne binlerce havai fişek atıldı, havaya yayılan renk renk ateş çemberleri siyah gökyüzünü şenlendirdi. Bu büyüleyici manzara bazılarının eğlencelerine eğlence kattı, bazılarının ise göz pınarlarından akan yaşlara tezzat yüzlerinde ufak bir gülümseme oluşturdu. Bazıları bu görüntüyü takmadı bile, bazıları uyuyordu göremedi, bazıları uçaktaydı, bazıları otobüs camına yapışmış görüntüyü izliyordu , bazıları acı çekiyordu fark edemedi, bazıları son nefesini veriyordu, bazıları umudunu yitiriyor bazıları umudunu tekrar kazanıyordu,bazı çocuklar heyecanla balkonlara çıktı ailelerine gökyüzünde sergilenen gösteriyi izletmeyi denedi, bazı çocuklar ise yeni öğrendikleri bu şeyi merak ve heyecanla izledi, bazı çocuklar o sırada ağlıyordu...
Gökyüzü ise kuşların gereksiz merakıyla katliama mahkumdu, ateş toplarına merakla yaklaşan kuşlar patlayan havai fişeklere canlarını teslim ediyordu. Bazı kuşlar ise uçarken fark etmiyor ve ölüyordu.
Şahsen ben bu durumda kendimi meraklı kuşlara benzetirim öleceğimi hissetsem bile umursamadan inceleme isteğime karşı koyamam. Ve en sonunda ölürüm
