𝘔𝘺𝘯𝘢𝘮𝘦𝘪𝘴𝘣𝘭𝘶𝘳𝘳𝘺𝘧𝘢𝘤𝘦

bitiremedim seni içimde

Kafamın içi romanlar yazıyor fakat ağzımdan bir cümle çıkmıyor. 

Şiddet çocukluktan öğretilir. 

Ben köşeliydim hayat dedi düz olana yanaşırım.

sancılardan bir hayat

'umutlar ne zaman ölürse güneş o zaman söner.'

Bir dizi de görmüştüm şu sözü 'Tuvalette saklanmak.. Yanlız hissettirir.' hayatımda gördüğüm en haklı sözlerden birisi. Eskiden her üzüldüğümde, kendimi kötü hissettiğimde koşarak tuvalete gidip kendimi oraya kilitler ve yere oturup ağlardım. En kötü anılarım da böyle saklanmıştım. Okulumda duymamam gerekenleri duyduğumda kalbimden bıçaklanmış gibi hissettiğim günde koşarak tuvalete gidip kendimi orda yere atıp ağlamıştım. Asla unutamayacağım anılarım o tuvaletlerde gizli benim. Her zaman çaresiz ve yanlız hissettirdi bana. 
          

herkese yürümüşsün caddeler boyu bana gelince yorulmuşsun.

ilacım sende bilirsin ;) 

yazdığım kurgularda geçen çoğu alıntı benim kendi gündelik hayatımda hissettiğim şeylerle birlikte gelişen sözler bunları toplayıp karakterlere yansıtıyorum bu yüzden klasik bir genç kurgu deyip geçmememiz lazım altında böyle bir gerçek yatıyor.