mrssseyma

Bütün yetişkinler başta çocuktu. 

mrssseyma

Saat kulesinde sabahın üçü vurulana değin bu bomboş ve huzur verici düşünceler içinde kaldı. Pencerelerin dışındaki dünyanın aydınlanmaya başladığını da görebildi. Sonra başı, elinde olmaksızın tamamen önüne düştü ve zayıf soluğu, burun deliklerinden son kez çıktı... 

mrssseyma

"Ben o yazdıklarımı ancak sana yazabilirim. Çünkü şu kâinat denen nesnenin içinde en çok sevdiğim yürek, üstüne en çok titrediğim insan kalbi senin göğsündedir. Ve ben işte böyle, büyük ve korkunç bir tezat cehennemin içinde yanarak, bu en aziz bildiğim kalbin üstüne delice sarıldım... Bana acı demiyorum. Yalnız ıstırabıma hürmet et ve sana ne kadar bağlı olduğumu anla... Sen benim yalnız arkadaşım değilsin, yalnız arkadaşlığımız beni doyurmaz, ben aramızda yalnız arkadaşlık rabıtalarıyla iktifa edeme. Sen her şeyimsin benim. Ve ben her şeyden bir küçücük zerre bile eksilse ben bomboş kalırım. Emin ol ki hiçbir insan başka bir insanın önünde bütün deliliklerini, ruhunun bütün korkunç tarafını bu kadar açıkça itiraf etmek cesaretini gösterememiştir."