Mustafa Şahbudak

Umut, unut kelimesine ne kadar yakın.
          
          

Şimdi sabah olsa sen gelmezsin, en iyisi ''Ölmek''

Ve insan doğdu, bir avuç 
          Sevgiden, korkudan 
          Sanırsın ki zincirle sarılı ellere
          Ve o denli narin, o denli yumuşak
          Kâinatın en yumuşak bedenine
          Verildi cennet, annenin ellerine.
          
          Ya ne demeli,
          Cenneti cehennem eden zebanilere.
          Artık insan insan değil,
          Artık insan şeytan anne...