mucifevt
hiç değilse yaranı yaramla bir tutma jülide, sen dizlerin kanadı diye o yolu yürümedin. ben, göğsümü delen kurşunla o yolu bitirdim.
mucifevt
mucifevt
seni bıraktım. üzerinde parmak izlerimden oluşan çukurlar vardı, seni öyle sıkı tutuyordum. ama seni bıraktım.
mucifevt
insanların bahçelerinden çıkın arkadaşlar.
mucifevt
gelelim ana temaya, ben bu hikâyeyi dinler dinlemez adamın ne kadar kaba olduğundan bahsettim. insan bi teşekkür eder bu ne diye düşündüm. "sınırlar" dendi, bahçede bir çit ya da benzeri bir şey yoktu. adam teşekkür edebilirdi ancak bahçeyi düzenlemesi için kadına rica etmemişti ki. sınırlar. kimse istemedikçe birinin bahçesine girmeye ve sırf istediniz diye düzenleyip sonrasında teşekkür beklemeye hakkınız yok. insanların bahçelerinden çıkın arkadaşlar.
mucifevt
adamın hayatta en nefret ettiği şey şeftaliymiş meğer. derhal kapısına dayanıyor kadının. bugüne kadar bir kez dahi iletişim hâlinde bulunmadığı bu kadına derhal ağacı oradan sökmesini söylüyor.
kadın üzülüyor ama sessiz sedasız ağacı söküp atıyor. madem istemiyor bir daha da ilgilenmem bahçeyle diyip asla onun tarafına ilişmiyor. adamın bahçesi birkaç hafta içinde yeniden çöplüğe dönüyor.
mucifevt
zaten saksının kırılması kimseye ölüm gibi gelmez ama otur karşısına, bir de çiçeğe sor.
mucifevt
bu yangını kimin çıkardığını belki bilemeyeceğiz
mucifevt
geçmişin noksanlığı şimdinize de geleceğinize de yansımasın. köklerinizle bağlaştıramadığınız hiçbir şeyin hesabını bilinmez olarak gördüğünüz dünyaya sormayın, sorgulamayın. olması gereken her şey vaktine esirdir. vaktinizin esiri olmayan zaman tam anlamıyla siz olun.
mucifevt
vurulan benim yerdeniz, sen boşuna ölüyorsun.
mucifevt
"biliyorum, şu gökyüzü kuyunun ağzından daha büyük." dedi, yusuf.
mucifevt
"kapımı çalmanı istiyorum leyla,
o kadar evde yokum ki anlatamam...
elbet her fani gibi ben de bir faniyim.
sen de bir fanisin leyla,
jiletin varsa göstereyim."
mucifevt
atlayıp kolumu bacağımı kırmaktan geliyorum. içip içip sızmaktan geliyorum. ölememekten geliyorum. başkasının terinden geliyorum. başkasının acısından. annemin cenazesinden. sana gelememekten ayaklarım kalmadı, gövdemde sürünerek geliyorum. aç kapıyı, aç artık.
cicegikan
üzerime atılacak son topraktan geliyorum. gözyaşımı tüketeceğim son geceden. içeceğim son yudumdan. beni görememenden alacak nefesim kalmadı, can çekişerek geliyorum. gör beni, gör artık.