Dertlerimiz deniz değildir ki, bir gün dermanımız sahile vursun.

Acılarımız işitmez ki Bi dur demekle dursun.

Her yeni güne uyanmaya zaten gözlerimizde umut,
Bir kendimizi hatırlamaya her gün yeniden "Unut"

Demekle geçti gençliğimiz ve geri dönmeye geçti. 
Hep ettiğimiz insanlar mı? 
Onlar en başında hiçti. 

Çocuğu kaçırılmış anne başkasının başına gelmesin ister. 
İşini kaybetmiş baba "Oğlumun da kaderi benim gibi olmasın" der. 
Küçük bir çocuk elinin yanacağını bilmezken 
Uyarır büyükleri "atma elini ateştir."  der. 
Ve dert ile yanmışsanız başkası  yanmasın isterseniz. 
Koyarsınız kendi dertlerinizi öne, 
" Ben yandım. sen yanma diye ayaktayım. çünkü sen çok değerlisin" dersiniz. 
Söylemek istiyorum 
İyi insanlar varsa sizin sayenizde 
Unutmayın 
Yaşıyorsanız size ihtiyacı olanlar var demektir.