OKU !!
Babasını madende kaybeden kızın dilinden OKU ;
Hiç istemezdim babamın o maden ocağında çalışmasını. Bazen uzun sürerdi çalışmalar gelmezdi bir kaç gece. Sonra çıkıp geliverirdi karanlıkta eli yüzü kara, üstü başı sis. Sen bizi sevmiyorsun derdim. Varsa yoksa işin. Kızım para derdi. Hiç olmazsa ara sıra gitme özlüyorum derdim. Kızım ekmek derdi, susardım. Ekmek yoktu bize başka kapıda, çoğu ailenin ümit, ekmek, kazanç kapısıydı bu maden. Haklıydı babam. Hem ben öyle desemde bilirdim. Babam bizi çok severdi. Kaçta gelirse gelsin öperdi. Bazen sırf o öpüşünü hissetmek için yatakta beklerdim öyle saatlerce. Uyuyup kaldıysamda sabah uyanır uyanmaz aynaya bakardım, yüzümde kömür karası var mı diye. Evet benim babam kömür kokardı bilmezdi öyle pahalı parfümleri. Ama cennet kokardı, güven kokardı, emek kokardı benim babam. Evet yüzünde karası elinde yarası eksik olmazdı, hiç kremde kullanmazdı. Ama o eli saçlarıma değdiği an yoktu huzurun başka tarifi...
