"Yine uyandım karanlık sabaha!
Günaydın!
Gerçekten gün aydın mıydı?
Saat kaç?"diyordum kendi kendime
mırıldanarak.
Ne gecem ne de gündüzüm belliydi bu mahkum olduğum hücre denecek yerde.
Fakat bugün başka benim için.
İçimde değişik hisler var İçimdeki koruyucu meleği çıkarma vakti gelmiş gibi hissediyorum. Zihnimde artık savaşçı düşünceler cirit atmaya başlamıştı.
Korku,
hüzün,
mantıksızlık,
cesaret,
intikam...
birçok duyguyu bir arada yaşıyordum.
"Bugün bu duvara attığım son çizik olacak" diye haykırışı mı işitip gelmişti yine bir şeytancık
"Ne bağırıyorsun? Kes sesini! Patron rahatsız oluyor."
Diyerek ikaz ediyordu beni büyük şeytanın küçük şeytancığı.
Alaycı yüz ifadesiyle
"banane senin gerizekalı patronundan erkekse karşıma çıksın
yeter atık!
Kaç zamandır bu hücrede tutsağım kim olduğunuzu ve neden?
Burada olduğumu bilmiyorum".
diyerek kafasına taktığı o maskeyi bir anda çekip aldığımda işkence ile yakılan bir surat gördüm
ve ürpererek geri kaçtım.
"Sen çizgiyi aştın,zavallı şey" diyerek yanıma yaklaştı. Bense korkak cesareti ile konuşmaya devam ederek "sen asıl kendine bak zavallı olan sesin!
Boyun eyiyorsun İblise "diyerek birbiri ardına sıralıyor dum lafları.
Çok sinirlenmiş di sözlerime yanık suratlı bu adam.
Kolumdan tutarak beni kendine doğru çekti ve kolumu kıracakmış gibi kavradı o koca elleriyle.
Dev, yanık suratlı bu adamın yanında ufacık kalmıştım.
Bir yumruk atsa oracıkta yere yığılır kalırdım.
Fakat artık benim için bıçak kemiğe dayanmıştı, susmak ve boyun eğmek istemiyordum.
İnsan gibi yaşamayı özlemiştim.
Suçsuz ve sebepsiz yere bilmediğim kişilerce tutsak edilmek kanıma dokunuyordu.
Vatana Adanmış Ruhlar
Seri-1İNTİKAM
lütfen hikayeme buyurun❤️