Her şeyden, biraz vardır her birimizde... İnsan olmak, bir parça bulaşmak demektir her şeye!
Birazcık umut, bir tutam cesaret, göz kararı hüzün...
Her duygudan, biraz tatmıştır her kalp...
Rengi ne olursa olsun, birkaç damla yaş akmıştır her gözden...
Yaşamın, en ücra köşelerindeki istasyonlarda biraz mola vermiş, karanlık bir tünelden geçmek zorunda kalmıştır her yürek...
Umut da vardır o kalpte, umutsuzluk da...
Mutluysak eğer, birazcık acı da göz kırpmıştır bize, çaktırmadan
...
İçinde yaşamın tüm renklerini saklar insan...
Siyah da bir renktir, beyaz da...
Sonsuza dek sürmez hiçbir sancı.
Gecenin en karanlık anı, güneşin doğum sancısını saklar içinde.
Kalabalıkların arasında, yapayalnız olabilir bir insan... Ya da yalnızken, tüm evreni kucaklayabilir.
Aynadan sana bakan gözler, senin hikayeni saklar içinde. İnsanlık tarihi boyunca yaşanmış hiçbir hikayeye benzemeyen...
Hikayeni seversen eğer, o gözler bir başka bakar sana... ve o gözleri ikna edersen eğer, hikayene aşık olmaya başlarsın yeniden...
✍️mç