Seni okuyacağım her hecede
Seni düşünecegim her şarkıda
Ve sen yagacaksın her yagmur da
Ama kimse bilmeyecek
Bazen göz yaşım olup akacaksın
Soracaklar ne oldu diye
Hiç diyeceğim
Sadece hiç....
Sonra
Ben yine gizli seveceğim seni
İçimden kan çıka çıka
Kalbim paramparça ola ola
Ve kimse bilmeyecek
Belki sen de diyeceksin ne oldu sana
Boş ver diyeceğim
Sen susacaksın
Sen bile bilmeyeceksin
Sana nasıl hasret kaldım
Sevmenin en güzel yanı belki bu
Gizli gizli kimse bilmeden sevmek
Sevdigin bile anlamasın diye
Gizli gizli ölümü beklemek
Sen bile bilmeyeceksin
Nasıl sevildiğini
Ama hisset olurmu
Hissetki biri beni seviyor
Önemi yok ben oldugumu bilme
Ama de biri beni seviyor
Hem de can çekişe çekişe
Yeliz Yurt
Şiirle alakam yoktu aslında
Sen şiir oldun çıktın karşıma
Mısra mısra sevdim seni
Ama; şimdi yoksun
Ne gel demeye gücüm yeter benim
Nede sen bana gelebilirsin artık
Mısra mısra özlerken seni
Ve ararken her şiir de yorulmadan
Kaybolup giden iki sözcüğüz artık
Şimdi söyle bana ne olur
Hangi mısrayı feda edeyim gelmen için
Hangi dizeleri öldüreyim içimde
Sensiz anlamı yok şiirlerin
Gelde anlam kat şu çaresiz bedene
Hangi mısrayı feda edeyim sevdigim
Ne olur gel ve hiç gitme
Yeliz Yurt
YORGUNUM ANLA
Bedenim agır geliyor bana
Keşke dalsam o sonsuz uykuya
Yaşamak zor gelirken artık bu cana
Dayanamıyorum diye haykırırım Allaha
Yorulmuş bu kalp durmak istiyor
Benden uzak kalan o gözlerin
Başkasına gülüyor
Söylediğin sözcükler artık onu güldürüyor
Sen mutlu ol hep bu bana yetiyor
Bu nasıl bir sevda bitmek bilmiyor
Adın geçince bile kalbim sızlıyor
Kokun burnuma uzaktan geliyor
Bu kalp senden başkasını anla sevmiyor
Uzaktan sevmenin en güzel yanı
Almadıgım kokun bedenimi sardı
Yaşamak bu degil biliyorum
Ama ben seni yokken bile yaşamayı seviyorum
Sarardı yapraklar günden düştü yine
Fısıldarken rüzgar unuttu seni diye
Canımdan can gitti ruhum firarda
Seviyorum ben seni şahit cihanda