mutsuzmelankolik
https://my.w.tt/E2ChM3P7QS “korkuyorum... anladın mı?” bu kez sesim titremişti ve gözlerimin dolduğunu hissettim. Boğazım yanıyordu “sadece sen zarar görmedin. Bir sürü kişi zarar gördü. Ben bile zarar gördüm ama mezar ve masum insanlar için bunu yapmak zorundayız" o hala bağırıyordu. Tamam biraz haklıydı ama yapamıyordum “sen kandansın sana ne kadar zarar vermiş olabilir" söylediğim şeyden dolayı pişman oldum. Birden tişörtünü çıkardı ve fırlattı. Kaslarının üzerinde boydan boya bi yara izi vardı. Boynunda şah damarına yakın çizikler ve sigara izleri vardı. Kanım donmuştu bundan fazlası vardı biliyorum. Arkasına dönüp gittiğinde sırtındaki kemer izlerini de gördüm. Çektiğim acılar geldi aklıma. Aynısını oda yaşamıştı ve hatta bir sürü insan. Ağladım. Durduğum yerde kaldım ve ağladım...