sakiler
İki dudağının arasına, bir aşığın kaderi bağlı.
muzeyen
muzeyen
Bir yer vardı. bazıları liman der. ben ev derdim. sonra bir şey oldu müzeyyen. o ev hem yıkıldı hem yandı. içinde yanmayı diledim ama ben o ev yanmadan zaten sokağa atılmıştım. bir harabenin önünde bekledim. öyle uzun zaman bekledim ki, insanlar delirdiğimi düşündü. bazen bir harabe uğruna o kadar iğrenç şeyler yaptım ki, bazıları aşık dedi bazıları fahişe. bazıları ise sadece acıdı. bende acıdım. ben kendime sadece acıdım. ben bir ev uğruna hem fahişe hem aşık olan bir kadındım. şimdi ise sadece acınası bir kadınım. ben mahvolan bir kadındım. öyle çok mahvoluşlara geldim ki şimdi kendimi bilmiyorum. ben bir ev uğruna hayatımın ecdadını siktim müzeyyen. ben bir harabe uğruna kül oldum. ben varlığımı bir an bile hatırlamayacak bir adam yüzünden hiç oldum. ben yok yere hiç oldum müzeyyen. yok yere. ben bunun ağırlığını nasıl kaldıracağım.
Anksiyete
Piraye
Anksiyete
Sevgilim, ah sevgilim, seni nasıl seviyorum biliyor musun? Dinle anlatayım: Ot yağmuru nasıl severse, ayna ışığı nasıl severse, balık suyu ve insan ekmeği nasıl severse, sarhoşun şarabı, şarabın billur kadehi sevdiği gibi, annelerin çocukları, çocukların anneleri sevdikleri gibi, Lenin’in inkılâbı ve inkılâbın Marx’ı sevdiği kadar, velhasıl seni Nâzım Hikmet’in Hatice Zekiye Pirayende Piraye’yi sevmesi gibi seviyorum. Arka arkaya bir yığın seviyorumu dizdiğim için yine bana darılma, dervişin fikri neyse
kanayanyaralar
Yine yırtık cebime koymuşum umudu
sakiler
Seni kalbimin en sessiz, en değerli köşesine sakladım; ne rüzgâr dokunabilir, nede zaman silebilir izini.
sakiler
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey, dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey…
lmpala
elimde madde lanet ederken siz ihanet
muzeyen
Zâyi.
muzeyen
İsyan etmenin faydası yok
Baskasininyildizi
Ne bir eksik ne bir fazla
Canımsın sen.