Şu andan itibaren herkesle ve herşeyle ilişkimi kestim. Her gün hayattan yeni kazıklar yiyorum ve sevdiklerimi bir bir kaybediyorum bu acıyla başa çıkmak fazla zor geliyor artık bana. Yoruldum umud etmekten, yoruldum çabalamaktan, yoruldum ağlamaktan...
Velhasıl kelam demem şu ki kimseye güvenmeyin ve asla asla kimseyi kendinizden çok sevmeyin.
Geceleriniz hep iyi geçsin çünkü iyi insanların gündüzlere sığdıramadığı acıları vardır....
Sözlerime son verirken şunu da söylemek istiyorum Allah'tan umudunuzu kesmeyin geciktiriyorsa güzelleştiriyordur unutmayın...
Şükür edin, dua edin, sabır edin...
Allah en güzel yar....
Allah var....
