mygrowingivy

hoşlandığım insanlar beni kendilerinden o kadar çabuk soğutuyor ki doğru düzgün kimseden hoşlanamıyorum

mygrowingivy

selamlar, bakıyorum da neredeyse 4 aydır buralarda yokmuşum, ne desem bilemiyorum çünkü kendimi son zamanlarda feci kötü hissediyorum wattpade ara vermeden önce yazdığım yazıdan sonra hayatımı düzene sokayım derken düzen bana soktu sanırım... herneyse yakın zamanda buralara döneceğim o zamana kadar instagramda daha aktif olacağım (ig: @mygrowingivy) eğer instagramdan yazarsanız sohbet falan ederiz dertleşmek isterseniz dinlerim şimdilik kendinize iyi bakın <3

mygrowingivy

son zamanlarda wattpade pek girmiyorum çünkü bıktım... hayatta en keyif aldığım ya da beni en mutlu eden insanlardan bile bıktım. yoruldum günün 3 saati sadece ağlamakla falan geçiyor. arkadaşlar desen kimsenin umrunda değilim evde ailemin tek derdi notlarım kimsenin beni anlamaya falan çalıştığı da yok. sınav senesi, hayatımı belirleyen sınava gireceğim, yaptığım en ufak hata veya kaydırma hayatımı da kaydıracak ve kimse beni kurtarmayacak. sırf sınav sonucu yüzünden intihar eden gençleri düşündüğümde aklıma belki benim de onlardan biri olacağım geliyor. insanlarla samimi olmayı sevmiyorum, bana çok soğuksun dediklerinde ne diyeceğimi bilemiyorum sosyal ankisyetimi anlatmaya çaba harcamaktan da bıktım. kısacası yoruldum... güçlü durmaya çalışmaktan yoruldum. her gün yeni gelen zamları görmekten, ülkenin gidişatını düşünmekten yoruldum. ama hâlâ bir şeyleri değiştirebileceğime inanıyorum ve beni hayatta tutan şey de bu yoruldum, bıktım ama benim hâlâ umudum var. ve ben umudumu kaybetmeyeceğim. siz de ne olursa olsun umudumuzu kaybetmeyin çünkü umut insanı hayatta tutan temel duygudur. umarım okuyan kimsenin canını sıkmamışımdır sadece içimi dökmek istedim kendinize iyi davranın ♡

laurabelia

@ mygrowingivy  aynı şeyi yaşıyorum. Sadece bazen oturup saatlerce ağlamak istiyorum ama ayakta durmak zorundayım. çünkü beni ayağa kaldıracak kimse yok. Kimseden de beklemiyorum zaten. Sadece bazen sırtımı yaslayacagim birini arardım. Ama artık değil. Yere düşsem bile artık sırtımı kimseye yaslamam. Yaşamaya devam ediyorum ve yaşamamin tek sebebi artık bana onu yapamazsın bunu yapamazsın diyen insanlara hayatlarının şokunu yaşatmak. Umut insanı hayatta tutan şeydir. Ayni zamanda acı verici bir şeydir de. Umut en vicdansız duygulardan biridir. Bazen bir şeyin olmayacağını bilmene rağmen içindeki umutları asla susturamazsın. Sana zarar veren duygu da bu olur işte. Umut. Olmaycagini bilirsin ama ya olursa diye düşünürsün. Umarım hayatta her zaman her şey gönlünce olur. Mutlu olmayı hak ediyoruz. Kendine iyi bak. Ben de öyle yapmaya çalışıyorum •‿•
• Reply