myt1m3hasc0m3

yeme bozukluğu kitabımı tümden silme kararı aldım, artık hayatımın “ben mutlu olamazsam kimse olamaz!” bölümünü atlattığımı düşünüyorum. kitabı kaldırıyor olmamın sebebi de tam olarak bu, insanlara faydadan çok zararının olduğunun farkındayım. hiçbir şey olmasa, bu platformdan bir tane bile olsa depresif materyal eksiltmiş olacağım, ve bu bana yeter. bu kitabımı okumuş olanlara mesajlarım daima açık. her zaman yazabilirsiniz, dertleşebiliriz, ama ben kimsenin hastalığına/yanlış düşüncelerine katkıda bulunmak istemiyorum. yakında daha ümit dolu içerikleri olan kitaplar yazmaya dair planlarım var.
          	
          	
          	sevgilerimle kuşlarım ♡

myt1m3hasc0m3

yeme bozukluğu kitabımı tümden silme kararı aldım, artık hayatımın “ben mutlu olamazsam kimse olamaz!” bölümünü atlattığımı düşünüyorum. kitabı kaldırıyor olmamın sebebi de tam olarak bu, insanlara faydadan çok zararının olduğunun farkındayım. hiçbir şey olmasa, bu platformdan bir tane bile olsa depresif materyal eksiltmiş olacağım, ve bu bana yeter. bu kitabımı okumuş olanlara mesajlarım daima açık. her zaman yazabilirsiniz, dertleşebiliriz, ama ben kimsenin hastalığına/yanlış düşüncelerine katkıda bulunmak istemiyorum. yakında daha ümit dolu içerikleri olan kitaplar yazmaya dair planlarım var.
          
          
          sevgilerimle kuşlarım ♡

myt1m3hasc0m3

1 senenin ne kadar fark yaratabileceğini fazlasıyla küçümsemişim. 1 sene önce psikiyatri servislerinde sürünüp 10 tane ilaç alan ben bugün üniversite seçimlerimi düşünüyorum ve son ilacımın da kesilmesini bekliyorum. fiziksel yaralarım iyileşti, ama ruhsal yaralarım için daha uzun bir zaman lazım. hayat bitmediği sürece umut da bitmiyor çiçeklerim.