mythesword

Madem kimse görmüyor, o zaman yazabilirim :)
          	Çok sevdiğim bir kitapta bunlar yazıyordu:
          	"Yaşamak, tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bir ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak..." 
          	Sizce de biz bununla tezat oluşturacak şekilde yaşamıyor muyuz? Hayatımızdaki monotonluktan kurtulamıyor ve buna karşı çıkmıyoruz. Sizce bunu neden yapıyoruz?

mythesword

Madem kimse görmüyor, o zaman yazabilirim :)
          Çok sevdiğim bir kitapta bunlar yazıyordu:
          "Yaşamak, tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bir ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak..." 
          Sizce de biz bununla tezat oluşturacak şekilde yaşamıyor muyuz? Hayatımızdaki monotonluktan kurtulamıyor ve buna karşı çıkmıyoruz. Sizce bunu neden yapıyoruz?

mythesword

"Herkes okuma yazma bildiği için roman yazabileceğini sanıyor. Halbuki herkes film çekebileceğini veya bir senfoni besteleyebileceğini düşünmez."
          -Javier Marías
          
          Bu yazıyı fic yazmak üzereyken gördüm ve çok doğru buldum. Benim yeterince yeteneğim olduğunu düşünmüyordum zaten. Bu da vazgeçmemi sağladı. Mutlu muyum? Kesinlikle hayır. Ama kendimi geliştirene kadar yazmamayı düşünüyorum.